PSI = 14 % KOYΡΕΜΑ
Δύο χρονιά μετά από το PSI τελειώνουν τα ψέμματα για τον Σαμαρά, τον Βενιζέλο και τους τραπεζίτες. Με τον ισολογισμό του 2012 επιβεβαιώνονται ο υπολογισμός και η πρόβλεψη, ότι το χρέος κουρεύεται κατά 17 % και στην πραγματικότητα κατά 14 % και όχι 53,50 % που διέδιδε η σάπια παρακρατική συμμορία του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Μέσα στις αποκαλύψεις για τις στενές σχέσεις κυβέρνησης – Χρυσής Αυγής δημοσιεύθηκε και ο ισολογισμός – απολογισμός του Κράτους για το 2012,. Έτσι μπορούμε να δούμε το μέγεθος του χρέους υπολογίζοντας την ανταλλαγή ομολόγων του PSI και την επαναγορά χρέους από την ΕΚΤ μέσα στο 2012. Καμιά διαφορά μετά από αυτές τις δύο ενέργειες, καθώς το χρέος μειώθηκε μόνο κατά 14 %. Ακόμα και η δικιά μας αυστηρότητα έπεσε έξω. Αυτά τα μεγέθη αφορούν μόνο τα ομόλογα και τα δάνεια. Κανείς δεν ξέρει βέβαια πού θα φθάσει το χρέος μετά από τα τεράστια ελλείμματα των τελευταίων ετών και του 2013 και τον τεράστιο δανεισμό με γραμμάτια. Αυτό είναι το νέο ψέμμα που αρέσει στα παιδιά των τραπεζιτών με υπουργικές πλέον καρέκλες. Οι ευρωπαϊκές αρχές είναι εξίσου υπόλογες. Τέλη Απρίλη θα επανέλθουμε και για το μέγεθος του ελλείμματος του 2013. Για το PSI και τα άρθρα πριν διετίας μπορείτε να διαβάασετε σε αυτήν τη σελίδα.
Θεσσαλονίκη, 05.04.2014
Γιώργος Πάσογλου
PSI & ΚΥΠΡΟΣ
Ενόψει της κυπριακής τραπεζικής κρίσης πολλοί αναλυτές και αξιωματούχοι του κυπριακού κράτους ισχυρίστηκαν, ότι μία από τις αιτίες της είναι και η ανταλλαγή ομολόγων του ελληνικού δημοσίου, όπως ψηφίστηκε από το ελληνικό κοινοβούλιο τον Φεβρουάριο του 2012.
Από όσα έχουν καταγραφεί μέχρι σήμερα για το PSI (βλ. πιο κάτω στην ίδια σελίδα ΔΗΜΟΣΙΟ ΧΡΕΟΣ/PSI-ΑΝΤΑΛΛΑΓΗ ΟΜΟΛΟΓΩΝ) προκύπτει, ότι η ανταλλαγή των ομολόγων δεν συνεπάγεται αυτόματα «κούρεμα» χρέους, δεν έχει επιφέρει στην ουσία μείωση του δημόσιου χρέους και επομένως οι δανειστές του δημοσίου δεν έχουν ζημιωθεί. Αυτό συμβαίνει κυρίως, γιατί το τελικό μέτρημα του κουρέματος του δημόσιου χρέους σημαίνει επιμήκυνση χρέους. Η επιμήκυνση συνίσταται σε δεκαετίες αποπληρωμής καθώς τα νέα ομόλογα λήγουν μέχρι το 2042.
Από το PSI έχουν θιγεί κυρίως λόγω της ιδιομορφίας των δανειστών:
α) τα φυσικά πρόσωπα που δεν εξισώνονται σε ίση διάρκεια ζωής με τα νομικά πρόσωπα,
β) τα ασφαλιστικά ταμεία και οι εν γένει δημόσιες υπηρεσίες που υποχρεωτικά τοποθετούν τα αποθεματικά τους σε ομόλογα του δημοσίου και τα «σπάνε», όταν χρειάζονται μετρητά για τις παροχές προς τους ασφαλισμένους και την εκτέλεση των εν γένει αρμοδιοτήτων τους. Να σημειωθεί, ότι αποκλειστικός διαχειριστής αυτών των αποθεματικών που αποτελούν κοινό κεφάλαιο στην ΤτΕ είναι ο εκάστοτε διοικητής της ΤτΕ.
γ) και οι τράπεζες με έκθεση σε επισφαλές ενεργητικό περιουσίας (π.χ. θαλασσοδάνεια) και επιβαρυμένο παθητικό (μεγάλα δάνεια προς άλλες τράπεζες και πολλές καταθέσεις με υψηλό επιτόκιο), δηλαδή οι τράπεζες με περιορισμένη ρευστότητα
Οι κυπριακές τράπεζες ανήκουν στην τελευταία περίπτωση: Αν υποθέσουμε (όπως ακούστηκε χωρίς να έχει εξακριβωθεί από τον συντάκτη), ότι οι κυπριακές τράπεζες αγόρασαν μερίδιο (10 δις) από τα τελευταία ομόλογα που εξέδωσε το ελληνικό δημόσιο πριν από το πρώτο μνημόνιο από τον Φεβρουάριο του 2010 μέχρι τον Απρίλιο του 2010, τότε θα πρέπει να γίνει γνωστό, ότι από αυτά τα ομόλογα πληρώθηκε μέχρι την ψήφιση του PSI ποσοστό 32,82 % όπως επίσης και ετήσιο επιτόκιο γύρω στο 6 % για δύο έτη (1,2 δις τόκοι για δέκα δις ομόλογα σε δύο χρόνια 2010-2012). Επομένως από τα ομόλογα του 2010 οι κυπριακές τράπεζες έχουν εισπράξει 3,282 δις για κεφάλαιο και 1,2 δις για τόκους και συνολικά 4,5 δις περίπου. Για το κούρεμα των υπόλοιπων 5,5 δις λόγω PSI έχουν πληρωθεί και θα πληρώνονται ομόλογα σύμφωνα με όσα έχουν υπολογιστεί μέχρι σήμερα (βλ. στην ίδια σελίδα παρακάτω). Τα νέα ελληνικά ομόλογα περνάνε στους νέους ιδιοκτήτες των κυπριακών τραπεζών που ακόμα αντέχουν στις πιέσεις.
Οι τράπεζες χρηματοδοτούνται από τις καταθέσεις και από άλλες τράπεζες με δάνεια. Αυτές οι δύο πηγές χρηματοδότησης αποτελούν το υλικό των τραπεζών για να χορηγούν δάνεια σε ιδιώτες (νοικοκυριά και επιχειρήσεις) και στο δημόσιο. Οι τράπεζες χρησιμοποιούν τα χρήματα των καταθετών (και άρα των φορολογούμενων) για να δανείζουν το δημόσιο (και άρα τους φορολογούμενους) και να βγάζουν κέρδη από τα επιτόκια. Με άλλες λέξεις οι τράπεζες μας δανείζουν τα λεφτά μας με τοκογλυφικά επιτόκια. Αν οι κυπριακές τράπεζες κερδοσκοπούσαν σε βάρος του ελληνικού ή άλλου δημοσίου ή έδιναν θαλασσοδάνεια δεν ευθύνεται για αυτό ο φορολογούμενος. Βέβαια φθάνει τα όρια του παραλόγου να υποστηρίζει κανείς, ότι οι κυπριακές τράπεζες αγόρασαν τα 10 δις από τα 18 δις ομολόγων που εξέδωσε το ελληνικό δημόσιο το 2010, για αυτό το λόγο όποιος έχει τα συγκεκριμένα στοιχεία θα τα θέλαμε να τα έχουμε.
Μία από τις αιτίες της τραπεζικής κρίσης είναι η ίδια η λειτουργία του χρηματοπιστωτικού τομέα. Το PSI δεν είναι η αιτία για την καταστροφή των κυπριακών τραπεζών. Οι κύπριοι τραπεζίτες αναλάμβαναν υποχρεώσεις (δάνεια από άλλες τράπεζες και καταθέσεις) με μεγαλύτερα επιτόκια από τις απαιτήσεις τους. Αν δηλαδή μια κυπριακή τράπεζα έδινε επιτόκιο 6% σε μια κατάθεση του 1.000.000,00 € θα έπρεπε να βρει έναν δανειολήπτη (δημόσιο ή ιδιώτη) για να του δανείσει με μεγαλύτερο επιτόκιο από 6%. Το ελληνικό δημόσιο που είναι ο μεγαλύτερος αναξιόπιστος οφειλέτης της Ευρωπαϊκής Ένωσης σπάνια δανειζόταν με επιτόκια πάνω από 6 % μέχρι το μνημόνιο 1. Οι τράπεζες στο κυνήγι του κέρδους έθεταν τοκογλυφικούς όρους στα δάνεια των ιδιωτών που χορηγούσαν για να τραβήξουν καταθέσεις με μεγάλο επιτόκιο. Είναι πολύ πιθανό ακόμα και ένας ιδιώτης να μην αντέξει τις πιέσεις λόγω της κρίσης σε συνδυασμό με την αύξηση των κυμαινόμενων απεριόριστων τραπεζικών επιτοκίων.
Υπάρχει ένα αγγλικό ρητό που λέει, ότι πτώχευση σημαίνει ο επιχειρηματίας να βάζει τα λεφτά στο παντελόνι και να δίνει το σακάκι του. Υπάρχει ακόμα και ο Γερμανός φιλόσοφος Καρλ Μαρξ που έλεγε, ότι ο καπιταλισμός υπάρχει και αναπτύσσεται μέσω των κρίσεων. Από αυτά τα δύο συνάγεται, ότι οι τραπεζίτες έχουν κερδίσει δισεκατομμύρια και ετοιμάζονται για την αυριανή ημέρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ευρωζώνη. Οι λαοί είναι προετοιμασμένοι ;
26.03.2013
Γιώργος Πάσογλου
PSI &
ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΑ ΤΑΜΕΙΑ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ
Σχετικά με την ανταλλαγή των ομολόγων των ασφαλιστικών ταμείων και των άλλων δημόσιων υπηρεσιών με νέα ελληνικά ομόλογα είναι αναγκαίο να ληφθούν υπόψη μερικά γεγονότα, τα οποία αποσιωπούνταν από τους τραπεζίτες, το κράτος και τους συνδικαλιστές.
Καταρχήν πρέπει να διαχωρίσουμε τα ομόλογα των ασφαλιστικών ταμείων και των δημόσιων υπηρεσιών (π.χ. νοσοκομεία, πανεπιστήμια κτλ.) από τα ομόλογα των επενδυτών και κοινώς των κερδοσκόπων. Σύμφωνα με τους κανόνες του δημοσιονομικού δικαίου τα δημόσια δάνεια διαχωρίζονται σε αναγκαστικά και εκούσια. Αναγκαστικό είναι ένα δάνειο, όταν το κράτος επιβάλλει με νόμο στο εσωτερικό του την αγορά ομολόγων. Εκούσιο είναι ένα δάνειο όταν ένας επενδυτής αγοράζει με ελεύθερη θέληση σύμφωνα με το συμφέρον του ομόλογα από ένα κράτος – δανειολήπτη.
Κατά τη νομοθεσία που αρχίζει να ισχύει από το 1950 τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων και του κάθε δημόσιου φορέα μεταφέρονται ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ στην Τράπεζα της Ελλάδος. Η Κεντρική Τράπεζα ενεργώντας ως διαχειριστικό όργανο ΕΠΕΝΔΥΕΙ τα αποθεματικά σε τίτλους του ελληνικού δημοσίου της επιλογής των εκάστοτε υπουργών οικονομικών και κοινωνικής ασφάλισης. Όλα τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων και των δημόσιων φορέων αποτελούν ένα κοινό κεφάλαιο, το οποίο επενδύεται από την ΤτΕ σε κινητές αξίες του ελληνικού δημοσίου είτε υπάρχουν στην πρωτογενή αγορά δηλαδή τα αγοράζει άμεσα από το ελληνικό δημόσιο είτε υπάρχουν στην δευτερογενή αγορά δηλαδή τα αγοράζει από ιδιώτες, οι οποίοι έχουν αγοράσει απευθείας από το ελληνικό δημόσιο. Με άλλα λόγια τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων και των δημόσιων φορέων μετατρέπονται σε ομόλογα ελληνικού δημοσίου με την εφαρμογή και την επιβολή του νόμου χωρίς να ρωτηθούν και να συμπράξουν. Σημειώνεται εδώ ότι η ΤτΕ καρπώνεται και αμοιβή από το κοινό κεφάλαιο των αποθεματικών για αυτήν την «εργασία ή υπηρεσία» που «προσφέρει» (π.χ. το 2005 καρπώθηκε 1,5 % ).
Σύμφωνα με το δεύτερο μνημόνιο που θεσπίζει την ανταλλαγή των ομολόγων και επιβάλλει τα μέτρα της Ε.Ε. στην χώρα, χορηγείται η εξουσία στην Τράπεζα της Ελλάδας να ανταλλάξει τα ομόλογα των ταμείων και των δημόσιων φορέων με νέα ελληνικά ομόλογα χωρίς τη σύμπραξη των ταμείων.
Από όλη τη νομοθεσία προκύπτει, ότι τα ασφαλιστικά ταμεία και οι δημόσιοι φορείς ουδέποτε είχαν την δυνατότητα να κρίνουν για την τύχη των αποθεματικών τους, αλλά αυτά διαχειρίζονταν από τους Τραπεζίτες και την εκάστοτε κυβέρνηση ή συγκυβέρνηση με τη βοήθεια της σιωπής των συνδικαλιστικών ηγεσιών. Επομένως ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΕΠΕΒΑΛΛΕ ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΟ ΔΑΝΕΙΣΜΟ ΣΤΑ ΑΠΟΘΕΜΑΤΙΚΑ που σχηματίζονταν από τη δουλειά των εργαζόμενων. Τα αναγκαστικά δάνεια σύμφωνα με τη θεωρία του δημοσιονομικού δικαίου θεωρούνται επίταξη. Σύμφωνα με το σύνταγμα όταν υπάρχει επίταξη περιουσίας αυτή αποδίδεται αυτούσια, δηλαδή όπως ακριβώς ήταν όταν επιτάχθηκε.
Τελικό συμπέρασμα : τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων και των δημόσιων φορέων ΔΕΝ μπορούν να «ΚΟΥΡΕΥΤΟΥΝ», αλλά πρέπει να ΑΠΟΔΟΘΟΥΝ ΑΥΤΟΥΣΙΑ όπως ήταν το αρχικό κεφάλαιο τους σε ρευστό.
Οι μειώσεις των συντάξεων και οι περικοπές στις παροχές των ταμείων υγείας οφείλονται στην ληστεία των αποθεματικών με νόμο, διότι τα αποθεματικά των ταμείων εξυπηρετούσαν τις υποχρεώσεις των ταμείων προς τους ασφαλισμένους.
Γιώργος Πάσογλου
Δικηγόρος
ιδρυτικό μέλος «ΧΩΡΙΣ ΧΡΕΟΣ ΧΩΡΙΣ ΕΥΡΩ»
Ο ΜΥΘΟΣ ΤΟΥ «ΚΟΥΡΕΜΑΤΟΣ»
φώτο: newsbeast.gr
Οι δηλώσεις της κυβέρνησης Παπαδήμου που στηρίχτηκε και στηρίζεται από το ΠΑΣΟΚ, την ΝΔ και το ΛΑΟΣ με όποια ηγεσία ή βουλευτές και αν εκπροσωπούνται σχετικά με μείωση του χρέους σε ποσοστό 53,5 % είναι εκτός πραγματικότητας.
Οι κανόνες που ψηφίζουν και εκδίδουν η Κυβέρνηση Παπαδήμου και η Βουλή δίνουν όλα τα στοιχεία σχετικά με όσα θα υποχρεωθούμε να πληρώσουμε τις επόμενες δεκαετίες σε τόκους, έξοδα και κυρίως κεφάλαιο για το λεγόμενο «κούρεμα» του χρέους ή αλλιώς PSI.
Προφανώς το κυβερνητικό επιτελείο της τρόικας άθροισε τα ποσοστά 31,50 % και 15,00 % = 46,50 % για την πληρωμή όλων των ανεξόφλητων ομολόγων, οπότε συνεπάγεται «κούρεμα» 53,50 %. Τα ποσοστά 31,50 % (που θα πληρωθούν από το ελληνικό κράτος) και 15 % (που θα πληρωθούν με δάνειο από το EFSF) προκύπτουν από την πρόσκληση προς τους δανειστές της 24.02.2012 (ΦΕΚ Β’ 682/2012, σελ. 12042). Αλλά δεν είναι μόνο αυτά.
Καταρχήν το συνολικό χρέος που μπαίνει σε ανταλλαγή αντιστοιχεί σε ποσό 177,218 δις ευρώ περίπου σύμφωνα με το άρθρο πρώτο παράγραφος ζ΄ της υπ’ αριθμ. 10/09.03.2012 πράξης του υπουργικού συμβουλίου (ΦΕΚ Α΄50/2012).
Αυτά τα ομόλογα ποσού συνολικά 177,218 δις ευρώ θα ανταλλαγούν με τα νέα ελληνικά ομόλογα, στα οποία θα αντιστοιχούν αθροιστικά τα εξής ποσά (άρθρο 1 παράγραφος 3 της υπ’ αριθμ. 5/2012 πράξης του υπουργικού συμβουλίου, ΦΕΚ Α’ 37/2012 & απόφαση ΥφΥΠΟΙΚ ΦΕΚ Β΄ 682/2012 σελ. 12034, 12042, 12142, 12144, 12146):
α) με ομόλογα ονομαστικής αξίας 55,834 δις ευρώ περίπου ,
β) με χρηματοοικονομικά μέσα (τίτλοι ΑΕΠ) αξίας 55,834 δις ευρώ περίπου
γ) ομόλογα PSI – EFSF συνολικού ποσού 15 δις για το έτος 2013,
δ) ομόλογα PSI – EFSF συνολικού ποσού 15 δις για το έτος 2014
ε) με γραμμάτια 5,5 δις για τόκους των ανεξόφλητων ομολόγων
Συνολικά λοιπόν για την ανταλλαγή χρέους ποσού 177,218 € θα πληρωθούν σε χρεολύσια ποσό 147,168 δις ή άλλως 83,04 % του συνολικού ποσού ανεξόφλητων ομολόγων.
Οπότε το «κούρεμα» αντιστοιχεί σε ποσοστό 16,96 %.
Στο παραπάνω ποσό 147,168 δις ευρώ που αναλάβαμε να πληρώσουμε αντί του ποσού των 177,218 δις ευρώ πρέπει να προστεθούν τα νομικά, συμβουλευτικά, τραπεζικά και χρηματιστηριακά έξοδα των δανειακών συμβάσεων π.χ. οίκοι αξιολόγησης, χρηματιστήρια, μετακινήσεις στελεχών , ελεγκτών (ν. 4046/2012) καθώς και τόκοι, οι οποίοι μόνο μέχρι το 2023 είναι περίπου 20 δις ευρώ (5/2012 πράξη του υπουργικού συμβουλίου, ΦΕΚ Α’ 37/2012).
Ενημέρωση, 08.03.2013 :
Στο πλαίσιο των συζητήσεων της ICAN για το δημόσιο χρέος των χωρών της Ευρωζώνης συζητήσαμε και με έναν μικροομολογιούχο σχετικά με την ανταλλαγή των ομολόγων και το PSI. Toν ρώτησα ειδικά για τα ομόλογα με ρήτρα ΑΕΠ (τίτλοι ΑΕΠ). Η απάντησή του ήταν ότι στην ανταλλαγή των ομολόγων τα νέα ελληνικά ομόλογα περιέχουν και μια αναλογία 31,5% προς το 100% του παλιού ομολόγου το οποίο θα καταβληθεί όταν θα υπάρξει ανάπτυξη στην χώρα.
Επίσης δημοσιεύθηκε η έκθεση τις Ευρωπαϊκής Επιτροπής σχετικά με τις προβλέψεις της για τα δημοσιονομικά ζητήματα. Από τον πίνακα φαίνεται ότι το δημόσιο χρέος από το 2011 προς το 2012 μειώνεται μόλις 9 δις ευρώ. Ενώ από το 2013 αυξάνεται πάλι σε σχέση με το 2011. Από αυτά προκύπτει ότι το κούρεμα χρέους δεν είναι παρά μία προπαγάνδα για να θεωρηθεί ως επιτυχία η οικονομική λεηλασία και η κοινωνική γενοκτονία. Εξάλλου δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι δεν κουρεύτηκε όλο το δημόσιο χρέος, αλλά μόνο τα ομόλογα ελληνικού δικαίου. Είναι χαρακτηριστικό ότι τον Ιούνιο του 2012 ανάμεσα στις δύο εκλογίκες αναμετρήσεις όλοι οι πολιτικοί αρχηγοί συμφώνησαν να πληρωθεί το ομόλογο ξένου δικαίου. Επιπρόθετα να συνεκτιμηθεί ότι ανταλλάχθηκαν ομόλογα ποσού 177,218 δις, ενώ το δημόσιο χρέος για το 2011 ήταν ποσού 390,186 δις και ειδικά τα ομόλογα ποσού 317,519 δις σύμφωνα με τον ισολογισμό του 2011. Αυτό σημαίνει, ότι δεν πρέπει να διατηρούμε αυταπάτες περί σωτηρίας από μία κυβέρνηση, φασιστική, δεξιά ή αριστερή. Η μόνη λύση είναι οι πλατείες και οι αγώνες μας. Οι εκλογές μπορούν να χρησιμεύουν για να ξεφορτωνόμαστε ψεύτες και κλέφτες. Σε καμιά περίπτωση όμως δεν θα δώσουν τη λύση.
Πρώτη δημοσίευση στο ΠΡΙΝ (Μάρτιος 2012) με τίτλο : Ο ΜΥΘΟΣ ΤΟΥ «ΚΟΥΡΕΜΑΤΟΣ»ΩΣ ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΗ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ.
Γιώργος Πάσογλου
Η CADTM καταγγέλλει
την εκστρατεία παραπληροφόρησης
για το ελληνικόχρέος
και το σχέδιο διάσωσης των ιδιωτών πιστωτών
CADTM
(Επιτροπή για την Ακύρωση του Χρέους του Τρίτου Κόσμου)
10 Μαρτίου 2012
Πάνω από το 85% των ιδιωτών πιστωτών (τράπεζες, ασφάλειες, συνταξιοδοτικά ταμεία…) δέχτηκαν την Πέμπτη το βράδυ να μετάσχουν στην αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους διαγράφοντας 107 δισεκατομμύρια ευρώ. Στα χαρτιά, αυτοί οι πιστωτές παραιτούνται έτσι από το 53,5% των απαιτήσεών τους. Όμως, τα φαινόμενα απατούν και η CADTM βεβαιώνει ότι αυτή η επιχείρηση αποτελεί πρωτίστως μια καλή είδηση για τις ελληνικές και ευρωπαϊκές τράπεζες (κυρίως γαλλικές και γερμανικές), όχι για τον ελληνικό λαό στον οποίο υπόσχονται και νέα επιδείνωση των συνθηκών διαβίωσής του.
Πράγματι, οι πιστωτές και η ελληνική κυβέρνηση έστησαν ένα περίπλοκο μοντάζ: οι ιδιώτες πιστωτές ανταλλάσσουν τους ελληνικούς τίτλους τους με νέους κατώτερης (ονομαστικής) αξίας. Έτσι, για ένα ανταλλαγμένο ομόλογο αρχικού ποσού 100 ευρώ, οι πιστωτές θα δεχτούν ένα νέο τίτλο ονομαστικής αξίας 46,5 ευρώ. Αντί να χάνουν με αυτό το παιχνίδι, οι ιδιώτες πιστωτές ανταλλάσσουν τίτλους που πουλιόνταν μεταξύ 15 και 30 ευρώ στη δευτερογενή αγορά, με άλλους πολύ πιο σίγουρους τίτλους.
Επιπλέον, η Τρόικα χορηγεί ένα νέο δάνειο 130 δισεκατομμυρίων υπό τον όρο ότι αυτό το ποσό θα χρησιμοποιηθεί για να πληρωθεί το χρέος και να υποστηριχτούν οι τράπεζες. Ενώ όλα τα μεγάλα ΜΜΕ υιοθετούν το επίσημο ρεφρέν σύμφωνα με το οποίο το ελληνικό χρέος έχει μειωθεί κατά 107 δισεκατομμύρια ευρώ, ξεχνούν να ενσωματώσουν τα 130 δισεκατομμύρια ευρώ των χορηγημένων από την Τρόικα νέων δανείων που το αυξάνουν. Σε τελευταία ανάλυση, οι πιστωτές τη βγάζουν και με το παραπάνω καθαρή και αντικαθίστανται από διεθνείς δημόσιους πιστωτές (ΕΚΤ, κράτη της Ευρωζώνης, ΔΝΤ) που θα ασκήσουν συνεχή πίεση πάνω στις ελληνικές αρχές προκειμένου να επιδεινώσουν τα αντικοινωνικά μέτρα.
Επιπλέον, ενώ σε περίπτωση δικαστικής διαφοράς το 85% των τίτλων εξαρτιόταν από την ελληνική νομοθεσία, το σύνολο των νέων τίτλων θα διέπεται από το δίκαιο του Λονδίνου. Στόχος των πιστωτών είναι να περιορίσουν τη δυνατότητα της Ελλάδας να κηρύξει στάση πληρωμών ή διαγραφή του χρέους.
Για τη CADTM, αυτό το νέο σχέδιο είναι μια απάτη επειδή, με το πρόσχημα ότι βοηθάει την Ελλάδα, διασώζει τα λεφτά των ιδιωτών πιστωτών παρόλο που αυτοί έχουν σοβαρή ευθύνη για τη καταχρέωση του ελληνικού έθνους. Οι τράπεζες χρησιμοποίησαν ένα μέρος του δημόσιου χρήματος που τους δόθηκε για να τις σώσει από τη χρεοκοπία το 2008-2009 για να κερδοσκοπήσουν πάνω στο ελληνικό χρέος και μπόρεσαν να πραγματοποιήσουν τεράστια κέρδη πριν σπρώξουν την Ελλάδα στη μεγάλη κρίση που περνάει.
Σύμφωνα με τη CADTM, όλα τα δάνεια της Τρόικα στην Ελλάδα που χορηγήθηκαν από το Μάη του 2010 είναι απεχθή και άκυρα επειδή συνιστούν μια διαρκή παραβίαση των οικονομικών, κοινωνικών, αστικών και πολιτικών δικαιωμάτων των ελλήνων πολιτών.
Η CADTM νοιώθει την υποχρέωση να χαιρετίσει για μιαν ακόμα φορά το θάρρος και την αποφασιστικότητα του ελληνικού λαού που αγωνίζεται ενάντια στις απάνθρωπες πολιτικές λιτότητας που επιβάλει η Τρόικα. Το ΑΑΑ των πιστωτών (Austerité Austerité Austérité = Λιτότητα Λιτότητα Λιτότητα) πρέπει να δώσει τη θέση του στο ΑΑΑ των λαών: Audit Annulation Autre Politique = Λογιστικός Έλεγχος Ακύρωση Άλλη Πολιτική).
Για τη CADTM, η λύση περνάει απαραίτητα μέσα από την εφαρμογή μιας ριζικά διαφορετικής πολιτικής. Στην Ελλάδα όπως και στις άλλες χώρες υπό τη Τρόικα, πρέπει να τερματιστεί η αποπλήρωση του χρέους και να εγκαταλειφθούν τα αντικοινωνικά μέτρα. Για να παλέψουμε ενάντια στην εκστρατεία ψεύδους για την ελληνική κρίση, πρέπει να ενισχυθεί ο λογιστικός έλεγχος από πολίτες του δημόσιου χρέους για να καταλήξει στη καταγγελία του άνομου ή απεχθούς τμήματός του. Η CADTM στηρίζει πέρα για πέρα την Καμπάνια λογιστικού ελέγχου του ελληνικού χρέους και τις επιτροπές λογιστικού ελέγχου που δημιουργούνται σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες. Η CADTM απευθύνει κάλεσμα για να πληθύνουν οι δράσεις αλληλεγγύης προς τον ελληνικό λαό και για να δημιουργηθεί ένα πλατύ ευρωπαϊκό κοινωνικό μέτωπο ενάντια στις πολιτικές λιτότητας.
ΧΩΡΙΣ ΧΡΕΟΣ ΧΩΡΙΣ ΕΥΡΩ 