ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ

Προσωρινή Πρόεδρος : Ελένη Δημητριάδου

Προσωρινός Γραμματέας : Δημήτρης Δεμερτζής

Προσωρινός Ταμίας : Μιχάλης Λόγγος

Έχει κατατεθεί αίτηση στο Πρωτοδικείο για την αναγνώριση του σωματείου. Η αίτηση έχει απορριφθεί. Μπορείτε να διαβάσετε παρακάτω σχετικά με το θέμα.

Συνιστούμε «κίνδυνο για τη δημόσια τάξη»

Απόφαση απόρριψης της αίτησης της ΧΧΧΕ να αναγνωριστεί ως μη κερδοσκοπικό σωματείο από το Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης

”Χωρίς Χρέος Χωρίς Ευρώ”: Αστειότητα ή μήπως όχι ο ”κίνδυνος για τη δημόσια τάξη”;

Του Γιώργου Κατρούγκαλου

”Σε περιπτώσεις όξυνσης της κρίσης όπως η σημερινή, η αυταρχική εκτροπή αποτελεί μία από τις σημαντικότερες προκλήσεις του πολιτικού συστήματος. Η Ευρωπαϊκή εμπειρία διδάσκει ότι ακόμη και σε πολύ ηπιότερες συνθήκες η υποχώρηση του κράτους πρόνοιας υποσκάπτει τις κοινωνικές ισορροπίες και συνεπάγεται όχι μόνο την έκπτωση των κοινωνικών, αλλά και την υποχώρηση των ατομικών και των πολιτικών δικαιωμάτων.”

Η απόφαση 20059/2012 του Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης , με την οποία δεν αναγνωρίστηκε το καταστατικό ενός  σωματείου, το οποίο επιδιώκει στόχους προφανώς εντός του πλαισίου της συνταγματικής νομιμότητας( τη διαγραφή του χρέους και την έξοδο από την Ευρωζώνη ) θα μπορούσε να θεωρηθεί ένα καλοκαιρινό αστείο. Αν μη τι άλλο, τα νομικά της είναι αστεία. Έκρινε, επί λέξει ότι’’ από την επωνυμία του σωματείου ,η οποία αποτελεί προσδιοριστικό στοιχείο της ταυτότητάς του (….), προκαλείται σύγχυση και παραπλάνηση και ως προς τα μέλη που εκπροσωπεί το εν λόγω σωματείο και την ταυτότητά τους .Έτσι εμφανίζεται ότι υπάρχουν άδηλοι σκοποί του σωματείου με αντίστοιχο κίνδυνο για την δημόσια τάξη.”

Δεν υπάρχει ειδικότερη σκέψη ως προς το γιατί δημιουργείται σύγχυση, ποια είναι τα αφανή μέλη, ποιοι είναι οι άδηλοι σκοποί, ποιος είναι ο κίνδυνος για τη δημόσια τάξη. Η απόφαση είναι, συνεπώς, παράδειγμα αοριστίας, άρα δικαστικής αυθαιρεσίας.Είναι , επιπλέον, άκρως αντιφατική: Μνημονεύει στο σκεπτικό της την απόφαση του Αρείου Πάγου 24/2012 ( η οποία απλώς επαναλαμβάνει τη νομολογία της ΑΠ 1530/2000)μόνο και μόνο για να την καταστρατηγήσει στο διατακτικό της.

Η νομολογία αυτή ( η οποία διαμορφώθηκε ,όχι χωρίς παλινδρομήσεις, σε συμμόρφωση με καταδικαστικές για την Ελλάδα αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου) έπρεπε να οδηγήσει τον δικαστή του Πρωτοδικείου στο ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα: Δέχεται μεν τη δυνατότητα περιορισμού της ίδρυσης σωματείων με δικαστική απόφαση, όταν ο σκοπός αυτών είναι προδήλως αντίθετος με τη δημόσια τάξη, ρητά όμως διευκρινίζει ότι ‘’ απλές  υπόνοιες ή εντυπώσεις για την αντίθεση του σκοπού ενός σωματείου προς τη δημόσια τάξη δεν αρκούν για τη λύση του’’.Έτσι, η ΑΠ 1530/2000 είχε εξαφανίσει την απόφαση 117/1999 του Εφετείου Θράκης που είχε απορρίψει την αίτηση αναγνώρισης σωματείου με την επωνυμία’’ Τούρκικη Ένωσις Ξάνθης’’.

Κατά το δικαστήριο, τόσο το άρθρο 12 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, όσο και το άρθρο 11 παρ.1 και 2 του Συντάγματος επιβάλλουν να κριθεί με ειδική σκέψη και πλήρη αιτιολογία ότι η μη αναγνώριση ή η διάλυση ενός σωματείου επιβάλλεται σε μία δημοκρατική κοινωνία ως αναγκαίο μέτρο για την προάσπιση ιδιαίτερα σοβαρού σκοπού δημοσίου συμφέροντος: ‘’Η ανάγκη προσφυγής στο περιοριστικό αυτό μέτρο δικαιολογείται όταν υφίσταται σχέση αναλογίας μεταξύ της παραβίασης και του σκοπού στον οποίο αποβλέπει .Προσέτι δε η ανάγκη αυτή πρέπει να είναι άμεση και να αποδεικνύεται πειστικά ‘’. Κάτι τέτοιο δε συνέβαινε στην περίπτωση του παραπάνω σωματείου , πολύ δε περισσότερο δεν ισχύει για το σωματείο ’’Χωρίς Χρέος, Χωρίς Ευρώ’’.

Εντυπωσιακή ομοιότητα παρουσιάζει το ισχνό σκεπτικό της απόφασης του Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης με την απόφαση του Εφετείου Θράκης που αναιρέθηκε: Η τελευταία ισχυριζόταν ότι ‘’ δημιουργείται σύγχυση ως προς του όρους εγγραφής και την υπηκοότητα των μελών του και μάλιστα ως προς το αν αυτά είναι μουσουλμάνοι ελληνικής  υπηκοότητας  ή Τούρκοι κατά την εθνικότητα και την υπηκοότητα, και δίδεται η εντύπωση ότι στο χώρο της Ελληνικής Επικράτειας υπάρχει και λειτουργεί οργάνωση Τούρκων ‘’. ‘’ Σύγχυση και παραπλάνηση και ως προς τα μέλη που εκπροσωπεί το εν λόγω σωματείο και την ταυτότητά τους’’ διαπιστώνει και η πρόσφατη απόφαση, μολονότι στην περίπτωσή μας δεν πρόκειται για Τούρκους, αλλά για άλλα επικίνδυνα – κατά το δικαστήριο- , ενδεχομένως και αναρχικά στοιχεία.

Αν το καλοσκεφτείς όμως, το κλίμα που δημιουργείται από παρόμοιες αποφάσεις είναι ιδιαίτερα επικίνδυνο .Η γελοιότητα δεν είναι πάντα ακίνδυνη ( θυμηθείτε τον μουσολινικό μπουφονισμό). Σε περιπτώσεις όξυνσης της κρίσης όπως η σημερινή, η αυταρχική εκτροπή αποτελεί μία από τις σημαντικότερες προκλήσεις του πολιτικού συστήματος. Η Ευρωπαϊκή εμπειρία διδάσκει ότι ακόμη και σε πολύ ηπιότερες συνθήκες η υποχώρηση του κράτους πρόνοιας υποσκάπτει τις κοινωνικές ισορροπίες και συνεπάγεται όχι μόνο την έκπτωση των κοινωνικών, αλλά και την υποχώρηση των ατομικών και των πολιτικών δικαιωμάτων. Μερικές φορές αυτό φαίνεται ως η αναπόφευκτη και ουδέτερη συνέπεια του αποκλεισμού από την αγορά: Στη  Γαλλία για παράδειγμα , οι άστεγοι στερούνται των πολιτικών τους δικαιωμάτων, δεδομένου ότι η απαραίτητη προϋπόθεση για την κτήση ή ανανέωση εκλογικού βιβλιαρίου είναι να έχει κανείς μόνιμη κατοικία.

Συνηθέστερα όμως η περιστολή των δικαιωμάτων γίνεται με έξαρση του αυταρχισμού και της κρατικής βίας εναντίον αυτών που αντιστέκονται. Για παράδειγμα, η περικοπή κοινωνικών δικαιωμάτων στη θατσερική Μ.Βρετανία συνοδεύτηκε από την αύξηση της αστυνόμευσης και την επίθεση σε συλλογικές ελευθερίες και ιδίως στο συνδικαλισμό.

Αυτό  είναι εν πολλοίς αναπόφευκτο: Ριζική αποδόμηση του κοινωνικού κράτους δεν μπορεί να γίνει παρά μόνο με μία παράλληλη αμφισβήτηση των συναφών κρατικοδικαιικών εγγυήσεων και ελευθεριών. Η παραπληρωματικότητα των δικαιωμάτων εκδηλώνεται έτσι και αρνητικά , με την έννοια ότι το έλλειμμα προστασίας σε ένα τομέα βιοτικών σχέσεων συνεπάγεται αυτομάτως μείωση της προστασίας και στους άλλους.

Την εποχή του Μνημονίου η διέξοδος από την κρίση ,ή ακόμη και ο βραχυπρόθεσμος έλεγχος των συνεπειών της , θα ακολουθήσει , αναγκαστικά, ένα από τους εξής δύο δρόμους: Αυταρχική καταστολή ή λαϊκή συμμετοχή στην άσκηση της εξουσίας . Ευτυχώς, η απάντηση στο δίλημμα δεν εξαρτάται από οποιονδήποτε πρωτοδίκη, αλλά από όλους εμάς. Το φθινόπωρο θα δείξει…

Ο Γιώργος Κατρούγκαλος είναι καθηγητής Δημοσίου Δικαίου στο ΔΠΘ και από τα ιδρυτικά μέλη της Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου(ΕΛΕ)

πηγή: https://www.facebook.com/contramee
από: Εφημ.ΠΡΙΝ

Οι «άδηλοι σκοποί» των δημοκρατικών ελευθεριών

Του Σπύρου Ραυτόπουλου


Συγκροτήσαμε τη συλλογικότητα «Χωρίς Χρέος Χωρίς Ευρώ» (ΧΧΧΕ) έχοντας κατά νου μια κοινότητα πολιτικού προβληματισμού και δράσης με αμεσοδημοκρατική λειτουργία. Μέλη της είμαστε πολίτες από τον ευρύτερο προοδευτικό χώρο, δίχως ιδεολογικοπολιτική ταύτιση, αλλά με κοινούς βασικούς προσανατολισμούς, καθώς και αρκετές κοινές ιδέες και ανησυχίες για τη σημερινή συστημική κρίση που ήδη προσλαμβάνει επικίνδυνες διαστάσεις για τους λαούς της Ευρώπης και του κόσμου.

Καταλήξαμε σε ένα καταστατικό (https://nodebtnoeuro.files.wordpress.com/2012/02/cf87cf89cf81ceafcf82-cf87cf81ceadcebfcf82-cf87cf89cf81ceafcf82-ceb5cf85cf81cf8e-cebaceb1cf84ceb1cf83cf84ceb1cf84ceb9cebacf8c.pdf) και σε μια ιδρυτική διακήρυξη (https://nodebtnoeuro.wordpress.com/%CF%84%CE%B1%CF%85%CF%84%CE%BF%CF%84%CE%B7%CF%84%CE%B1/) που ως κείμενα σύνθεσης και συναποδοχής απόψεων δε θα μπορούσαν παρά να περιορίζονται σε έναν πυρήνα κοινών πολιτικών εκτιμήσεων, αφήνοντας εκτός ό,τι δεν μπορούσε να γίνει πρόθυμα αποδεκτό από όλα τα ιδρυτικά μέλη. Συνήθως μια τέτοια διαδικασία σύνθεσης απόψεων από μόνη της παραμερίζει θέσεις και διατυπώσεις που θα μπορούσαν να θεωρηθούν ακραίες. Στην αποφυγή τέτοιων θέσεων και διατυπώσεων μας οδήγησαν εξάλλου δύο ακόμη παράγοντες: αφενός τα γνωστά κριτήρια που ορίζει ο νόμος για την τυπική αναγνώριση του σωματείου από το πρωτοδικείο και αφετέρου η εμπειρία των συντρόφων μας νομικών, που ως ιδρυτικά μέλη συμμετείχαν τόσο στην ονοματοδοσία του σωματείου όσο και στη σύνταξη του καταστατικού.

Χωρίς Χρέος Χωρίς Ευρώ – Με αποφασιστικότητα.

Για όλους αυτούς τους λόγους δεν φανταστήκαμε ότι η έγκριση θα ήταν για το Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης κάτι περισσότερο από μια τυπική διαδικασία. Δεν είχαμε υποψιαστεί ότι αυτό που για όλους και όλες εμάς ήταν μια μορφή ελεύθερης δημοκρατικής συμμετοχής μας στα κοινά θα συνιστούσε «κίνδυνο για τη Δημόσια τάξη», ή ότι στη δική μας ανάγνωση της σημερινής καταστροφής το Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης θα ανακάλυπτε «άδηλους σκοπούς».

Η δικαιοσύνη, ως παράγοντας πολιτικοκοινωνικών εξελίξεων και μετασχηματισμών, επιδέχεται κριτική και αναθεώρηση από μέρους της κοινωνίας. Η δικαστική απόφαση (https://nodebtnoeuro.wordpress.com/2012/08/09/kindynos-gia-tin-dimosia-taksi/) που μας αφορά δεν χρειάζεται τη δική μας κριτική. Θα την κρίνουν οι πολίτες που απαρτίζουν την κοινωνία. Εμείς απλώς αναρωτιόμαστε πόσες ανάλογες αποφάσεις έχουν εκδοθεί στο παρελθόν και για ποιες συλλογικότητες, όπως και ποιο είναι το ακριβές νόημα του όρου ‘δημοκρατικές ελευθερίες’.

Φυσικά η ΧΧΧΕ δεν διαλύεται. Συνεχίζει τον προβληματισμό και τη δράση της.

του Σπύρου Μαρκέτου

Από την ίδρυσή μας, τον Φεβρουάριο του 2012, θέσαμε δυο στρατηγικούς στόχους: Πρώτον, τον λογιστικό έλεγχο και τελικά τη διαγραφή του δημόσιου χρέους, το οποίο χρησιμοποιούν οι καπιταλιστές ως μοχλό για να πτωχεύσουν την κοινωνία και να συγκεντρώσουν όλο τον πλούτο στα χέρια τους˙ δεύτερον, την έξοδο από την ευρωζώνη, ως πρώτο βήμα απεμπλοκής από τις μνημονιακές και αντιλαϊκές πολιτικές που κυριαρχούν στην Ε.Ε. και ως προϋπόθεση για τον εκδημοκρατισμό της χώρα μας.

Εξαρχής γνωρίζαμε ότι ο αγώνας θα ήταν δύσκολος. Η μηχανισμός του δημόσιου χρέους και η δυναστική του λειτουργία συσκοτιζόταν συστηματικά από τα όργανα του πλέγματος εξουσίας και, δυστυχώς, αποσιωπώνται ή παραβλέπονται  ακόμη και από μια μερίδα της αριστεράς.Παράλληλα, η επιστροφή σε εθνικό νόμισμα παρουσιάζεται από τους μεν  σαν καταστροφική προοπτική και από τους δε σαν έκφραση εθνικισμού, με αποτέλεσμα την τρομοκράτηση του κόσμου που δεν γνωρίζει το πώς λειτουργεί η καπιταλιστική οικονομία.

Ωστόσο, η απήχηση των ιδεών μας αποδείχθηκε από το γεγονός ότι παρά τους εκβιασμούς και την παραπληροφόρηση η αριστερά πήρε το ένα τρίτο των ψήφων στις εκλογές του Ιουνίου. Πιστεύουμε ότι αν  όλη η αριστερά είχε αγωνιστεί εγκαίρως για να μάθει ο λαός τι σημαίνει χρέος και ευρώ, θα προσέλκυε πολύ περισσότερες ψήφους.

Μέσα στο εξάμηνο από την ίδρυσή μας οργανώσαμε ή στηρίξαμε αρκετές εκδηλώσεις στις οποίες εξηγήσαμε τις θέσεις μας, με πιο σημαντικές την ομιλία του Κώστα Λαπαβίτσα στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και το φεστιβάλ ντοκυμανταίρ Crisis on Film, πάλι στη Θεσσαλονίκη. Στους επόμενους μήνες θα συνεχίσουμε τη δραστηριότητά μας με τη διοργάνωση ομιλιών, ενός Στρογγυλού Τραπεζιού με θέμα το χρέος και το ευρώ (στις αρχές Σεπτεμβρίου), και φεστιβάλ ντοκυμανταίρ σε όσο περισσότερες μπορούμε πόλεις της Ελλάδας.

Η μη έγκριση του σωματείου μας, είναι μια ακόμα επιβεβαίωση της αμείλικτης κυβερνητικής επίθεσης στη δημοκρατία, η οποία ήδη δεινοπαθεί από πολύ τραγικότερες επιλογές, όπως του Ξένιου Δία, ή των απεργιών που συστηματικά κηρύσσονται παράνομες και καταχρηστικές. Στους μήνες μεγάλης κοινωνικής και πολιτικής πόλωσης, που έχουμε μπροστά μας, η κυβέρνηση θα συνδέσει την επίθεση στον δημόσιο πλούτο, στις περιουσίες και στα εισοδήματα των εργαζομένων με κλιμάκωση της καταστολής. Η απόρριψη της αίτησής μας στην πραγματικότητα σημαίνει δίωξη των ιδεών μας, και επίσημη αναγνώριση του πόσο πολύ αυτές απειλούν τη σημερινή κυριαρχία των τραπεζών και του ασύδοτου κεφαλαίου. Απαγορεύονται πλέον η δημοκρατική έκφραση και η διαφορετική γνώμη, πόσο μάλλον η αντίσταση. Αλλά ένα καθεστώς που καταστέλλει τους αντιφρονούντες και καταδιώκει ιδέες κάθε άλλο παρά σταθερό είναι. Η μη αναγνώρισή μας δείχνει πως το σημερινό καθεστώς έπαψε να στηρίζεται στην αδιαφορία και την απάθεια του πληθυσμού, φοβάται την αφύπνισή του, και προσπαθεί με κάθε τρόπο να την καθυστερήσει.

Ο αγώνας θα είναι μακρύς και δύσκολος, αλλά αν δεν νικήσουμε θα καταλήξουμε είλωτες των τραπεζιτών και των συνεταίρων τους. Αυτό ακριβώς δείχνουν, πέρα από όλες τις προηγούμενες αγριότητες της Τρόικας και της κυβέρνησης, η σκανδαλώδης παραχώρηση των στοιχείων του ενεργητικού της Αγροτικής Τράπεζας στην Πειραιώς, καθώς και το σχέδιο να πάρουν οι τράπεζες τα σπίτια των δανειοληπτών. Οι χρεωκοπημένες τράπεζες, στις οποίες το δημόσιο έδωσε από το 2008 παραπάνω από 218 δισεκατομμύρια, με αποτέλεσμα να ρημάξει την υπόλοιπη οικονομία, θα πάρουν λοιπόν την αγροτική γη και τα σπίτια του κόσμου, για να τα μεταβιβάσουν έπειτα στις ξένες τράπεζες από τις οποίες θα απορροφηθούν.

Χωρίς αγώνα και μαζική κινητοποίηση, αυτά τα σχέδια δεν θα σταματήσουν. Καλούμε λοιπόν όλους και όλες να διαδώσετε τις ιδέες της διαγραφής του χρέους και της αποχώρησης από το ευρώ, να στηρίξετε τη ΧΧΧΕ ηθικά και υλικά, να δείξετε αλληλεγγύη στους αγώνες μας, και να γίνετε μέλη του υπό σύσταση σωματείου.

Επικοινωνία: contradebt@gmail.com

https://nodebtnoeuro.wordpress.com/


ΚΑΤΑΣΤΑΤΙΚΟ

πηγή: http://contramee.wordpress.com
από Εφημ.ΠΡΙΝ

One Trackback to “ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ”

Σχολιάστε