ΚΙΝΗΜΑΤΑ

ΕΥΡΩ, ΧΡΕΟΣ ΚΑΙ ΚΙΝΗΜΑΤΑ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ

ΜΗΝΥΜΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΑΠΟ ΣΥΝΔΙΚΑΤΑ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ

Όχι στη λιτότητα και στον εθνικισμό!

Ταξίδι αλληλεγγύης στην Ελλάδα, 15-22 Σεπτεμβρίου 2012

Ένα, μοναδικό στην ως τώρα ιστορία της ΕΕ, πακέτο λιτότητας οδηγεί εκατομμύρια Έλληνες στην εξαθλίωση. Η πείνα επέστρεψε, η δημόσια υγεία κατέρρευσε. Μόνο στην Αθήνα, 250.000 άνθρωποι εξαρτώνται από τα φιλανθρωπικά συσσίτια για να επιβιώσουν. Τα ασφαλιστικά ταμεία είναι χρεοκοπημένα. Δεν μπορούν πλέον να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους απέναντι σε γιατρούς και προμηθευτές. Όλο και συχνότερα καλούνται οι ασθενείς να πληρώσουν φάρμακα και νοσήλεια. Όποιος αδυνατεί να το κάνει, δηλαδή εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι, αποκλείεται από το σύστημα υγείας.

Ενώ όλοι οι φόροι αυξάνονται, το επίδομα ανεργίας μειώθηκε στα 360€ και η διάρκειά του στο ένα έτος. Μετά απομένει η οικονομική στήριξη από την οικογένεια ή ο δρόμος προς τα συσσίτια. Όσοι έχουν ακόμα δουλειά βλέπουν το μισθό τους να μειώνεται ως και 50%. Ο κατώτατος μισθός μειώθηκε από τα 750€ στα 590€.

Ο ΟΣΕ και η ΑΤΕ ιδιωτικοποιούνται. Θα ακολουθήσει ένα κύμα περαιτέρω ιδιωτικοποιήσεων -πρακτικά το σύνολο της ελληνικής δημόσιας περιουσίας θα τεθεί στη διάθεση διεθνών επενδυτικών ομίλων.

Για να επιβληθεί η λιτότητα παραβιάστηκε το Σύνταγμα, καταπατήθηκαν οι κοινοβουλευτικές διαδικασίες και καταργήθηκαν οι ελεύθερες συλλογικές διαπραγματεύσεις. Απαγορεύθηκε στα συνδικάτα να διαπραγματεύονται αυξήσεις όσο η ανεργία είναι μεγαλύτερη του 10%. Η μετακύλιση των βαρών της κρίσης στις πλάτες του λαού δεν συνάδει με τους κανόνες της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας και με τα δικαιώματα που οι μισθωτοί και τα συνδικάτα τους κατέκτησαν στο παρελθόν.

Η Ελλάδα μετατράπηκε σε πεδίο πειραματισμού της καπιταλιστικής επίλυσης της κρίσης, όπως αυτή επιδιώκεται προ πάντων από την Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση μέσω της «Δημοσιονομικής Συνθήκης». Οι κυβερνήσεις της Ιταλίας και της Ισπανίας ακολούθησαν με δικά τους προγράμματα λιτότητας στα πρότυπα της Ελλάδας. Το μοντέλο επίλυσης της κρίσης προβλέπει: Για να σωθούν οι επενδυτές, οι κεφαλαιούχοι, οι κάτοχοι μεγάλης ακίνητης περιουσίας και οι τράπεζές τους, τα βάρη της κρίσης θα φορτωθούν στην πλειοψηφία του λαού. Η προπαγάνδα περί «τεμπέληδων Ελλήνων» και «νότιων που τρώνε τα λεφτά μας» χρησιμοποιείται ως αντιπερισπασμός. Σε αυτό θέλουμε να αντιταχθούμε.

Αποφασίσαμε να ταξιδέψουμε στην Ελλάδα σε ένδειξη αλληλεγγύης. Θέλουμε να αποκτήσουμε δική μας εικόνα των καταστροφικών κοινωνικών συνθηκών. Θέλουμε να δυναμώσουμε τις υπάρχουσες και να κάνουμε νέες επαφές με όσους και όσες αγωνίζονται εδώ και δύο χρόνια ενάντια στις επιταγές της Τρόικα. Θέλουμε να τους δείξουμε ότι και στη σχετικά ήρεμη Γερμανία υπάρχουν συνάδελφοι και συναδέλφισσες που τους υποστηρίζουν. Μετά της επιστροφή μας θα μεταδώσουμε τις εμπειρίες μας, ώστε η ιδέα της χωρίς σύνορα αλληλεγγύης να ενδυναμωθεί και να διαδωθεί.

Σήμερα ο λαός της Ελλάδας, αύριο εμείς –

Να αντιτάξουμε στην από τα πάνω επίλυση της κρίσης την αλληεγγύη από τα κάτω

Παρακαλούμε για χρηματικές δωρεές για τους Έλληνες συναδέλφους και συναδέλφισσες που χρειάζονται τη βοήθειά μας στον αγώνα τους. Θα αναφέρουμε αναλυτικά τον τρόπο χρησιμοποίησης των χρημάτων.

Τραπεζικός λογαριασμός:

Manfred Klingele-Pape, Konto-Nr: 1211 478 910, Hamburger Sparkasse (BLZ 200 505 50)

Verwendungszweck: Griechenland-Soli

Μέλη της αντιπροσωπείας αλληλεγγύης:

Fritz Klein, Betriebsrat S-Bahn Berlin, EVG – Andreas Hesse, Berlin, ver.di FB 8 –  Erich Bauer, AlternativeMetaller, Daimler, Kassel – Wilfried Dreßler, IGM Salzgitter, DGB-KV Wolfenbüttel-Süd, Landesvorsitzender Niedersachsen DFV – Matthias Grzegorczyk, ver.di, Betriebsrat American Apparel, Düsseldorf – Manfred Klingele, GEW, Hamburg – Rolf Becker, ver.di, Hamburg – Nadja Rakowitz, Verein demokratischer Ärztinnen und Ärzte – Tania Sainz Martin, Ingenieurin in der Solarenergiebranche, Hamburg – Romin Khan, Redakteur Mitgliedernetz, ver.di ? Rainer Thomann, Gewerkschaft Unia, Zürich – Peter Haumer, Gewerkschaft Privat Angestellter, Wien – Anna Leder, Gewerkschaft Handel Transport Verkehr, Wien – Milenko Sreckovic, Pokret za slobodu/Freiheitskampf, Belgrad – Zoran Gocevic, Beschäftigter Pharmaceutical Factory from Belgrade ?

Υποστηρικτές:

ver.di Betriebsgruppe Charité, Berlin – Bezirksfachbereichsvorstand Fachbereich 3 (Gesundheit, Soziales, Wohlfahrt und Kirchen) ver.di Berlin – Landesfachbereichsvorstand Medien, Kunst und Industrie, ver.di Berlin-Brandenburg – ver.di FB 8, Ortsvorstand Hamburg – Georg Wäsler, ver.di, München – Münir Derventli, Drucker, ver.di FB 8, München ? Erasmus Schöfer, Autor, VS/verdi, PEN – Bernadette Kujawa, ver.di-Bundeszentrale, Ressort 1/Kommunikation und Marketing ? Lars Hill, Arbeiter im Krankenhaus, Kaufungen – Peter Polke, Betriebsrat S-Bahn Berlin, EVG  – Uwe Krug, S-Bahn Berlin, GDL – Hilde Idziaschek, IGBCE, Darmstadt – Aleko Karaberis, ver.di, Darmstadt – Arbeitskreis Internationalismus in der Verwaltungsstelle IGM Berlin – Rainer Knirsch, ehrenamtlicher Bildungsreferent, IGM Berlin – Benedikt Hopmann, Rechtsanwalt, IGM Berlin – Hüseyin Akyurt, IGM Berlin – Günter Triebe, IGM Berlin –  Walter Gruber, 2. Vorsitzender Linke Salzgitter und Sprecher Senioren IGM Salzgitter ? Jörg Miehe, Sozialwissenschaftler, IGM, GEW, Göttingen ? Christoph Klug, Dipl. Psychologe/Psychotherapeut und Wissenschaftsjournalist, DGB/verd.di Landesreferent für Gesundheitsschutz – Andreas Sankewitz, Regionsgeschäftsführer DGB Region Schleswig-Holstein Südost ? Matthias Wenzel, Arbeit und Lernen Detmold ? Dr. Friedrich-Martin Balzer, GEW, VVN, Marburger Forum ? Norman Paech, Völkerrechtler an der Universität Hamburg, GEW ? Eberhard Rondholz, Autor ? Karl Heinz Roth, Stiftung für Sozialgeschichte des 20. Jahrhunderts – Werner Rügemer, Publizist ? Dr. Hans See, Wirtschaftswissenschaftler und Herausgeber der Zeitschrift Business Crime Control – Friedensgruppe-Nordheide ? Tanja Bauder, Marburg ? Peter Kleinert, Neue Rheinische Zeitung ? Alice Doberstein, Autorin ? Christian Persicke, Berlin ? Konstantin Wecker, Liedermacher ? Hannes Wader, Liedermacher ? Kai Degenhardt, Liedermacher ? Rule von Bismarck, Subotica, Serbien ? Konstantin Brandt, Vorstandsmitglied im RotFuchs Förderverein, Berlin ? Lore Meimberg, VVN-BdA Lübeck/Lauenburg ? Mehmet Yildiz, MdHB, Fraktion DIE LINKE , Hamburg ? Angelika Scheer, Deutscher Freidenker-Verband LV Nord e. V. ? Volker Hutfils, Kreissprecher DIE LINKE. KV Hzgt. Lauenburg ? Liste LINKS an der Universität Hamburg ? harte zeiten-junge sozialisten und fachschaftsaktive an der Universität Hamburg ? SDS, HAW Hamburg ? Dr. Volker Külow, MdL Sachsen, Die LINKE, Leipzig ? LabourNet Germany – Joure Fix Gewerkschaftslinke Hamburg, Vorbereitungsgruppe ? Forum Betrieb, Gewerkschaft und soziale Bewegungen, Berlin –

Αν ενδιαφέρεστε να υποστηρίξετε το κάλεσμα και την αντιπροσωπεία με την υπογραφή σας, παρακαλούμε να στείλετε email στη διεύθυνση: Manfred.Klingele@t-online.de

Αλληλεγγύη και στήριξη στον αγώνα των εργαζομένων της Βιομηχανικής Μεταλλευτικής .

Η ικανοποιητική συμμετοχή του κόσμου στη χτεσινή συνέλευση μετά τη σύντομη θερινή διακοπή

μας δίνει αισιοδοξία και δύναμη για την συνέχεια του αγώνα.

Το σωματείο του εργοστασίου, που λειτουργεί με αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες και με

τακτικές γενικές συνελεύσεις, παρουσίασε τις τελευταίες αποφάσεις της Γενικής Συνέλευσης των

εργαζομένων. Σε αυτές ανήκει καταρχάς η επικαιροποίηση της απόφασης που ήδη έχει πάρει

για την επαναλειτουργία του εργοστασίου στα χέρια των εργατών, διευκρινίζοντας σε σημεία το

νέο τρόπο λειτουργίας του εργοστασίου. Με δεδομένη την παραπάνω στοχοθεσία το σωματείο

θα προχωρήσει το επόμενο διάστημα στη λειτουργία περιπτέρου πληροφόρησης για τον αγώνα

σε κεντρικό σημείο της πόλης.

Η Ανοιχτή Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης ταυτίζεται με τα βασικά αιτήματα των εργαζομένων και

στηρίζει τις αποφάσεις του. Υποστηρίζουμε τον αγώνα των εργαζομένων για την αυτοδιαχείριση

του εργοστασίου, ως μόνη λύση για να διασφαλιστούν οι θέσεις εργασίας και τα δεδουλευμένα

των εργαζομένων. Οι εργαζόμενοι της Βιομηχανικής Μεταλλευτικής αγωνίζονται να κάνουν πράξηπως εμείς οι εργαζόμενοι μπορούμε χωρίς αφεντικά. Αγωνιζόμαστε μαζί τους να αποδείξουμε πως αν δεν μπορούν αυτοί, τότε εμείς μπορούμε χωρίς αυτούς, και θα τα καταφέρουμε!

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΤΗΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗΣ ΜΕΤΑΛΛΕΥΤΙΚΗΣ ΕΙΝΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ

ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ,ΟΛΟΚΛΗΡΗΣ ΤΗΣ ΠΛΗΤΤΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ

Η συνέλευση της Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης κατέληξε σε άμεσες δράσεις για τη

προώθηση του αγώνα των εργαζομένων. Μεταξύ άλλων θα πραγματοποιηθούν παρεμβάσεις κι εξορμήσεις στη βιομηχανική ζώνη, όπως και σε άλλους εργασιακούς και κοινωνικούς χώρους στηνπόλη. Θα στηρίξουμε υλικοτεχνικά και με ανθρώπινο δυναμικό τη βραδιά αλληλεγγύης στις 7/9 και τη λειτουργία του περιπτέρου πληροφόρησης. Συμμετέχουμε στην καμπάνια οικονομικήςενίσχυσης διακινώντας τα σφραγισμένα από το σωματείο κουπόνια.

Καλούμε όλα τα σωματεία, όλες τις εργατικές κινήσεις και σχήματα, τις συνελεύσεις γειτονιάς,

όλους τους εργαζόμενους και τους ανέργους της πόλης να στηρίξουν με κάθε μέσο τον δίκαιο

αγώνα των εργατών. Να πλαισιώσουν την Ανοιχτή Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης και τον κοινό μας

αγώνα.

Ανοιχτή Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης

και στήριξης του αγώνα των εργαζομένων της Βιομηχανικής Μεταλλευτικής

Θεσσαλονίκη 23/08/12

Παρακολουθείτε εδώ τις εξελίξεις γύρω από το εγχείρημα.

Mass Movements and Popular Radicalization in Greece, by Spyros Marchetos

Published the 19/10/2011 in the section « Culturas » of the Spanish daily La Vanguardia as part of a dossier on Greece in times of the great crisis. For Spanish version, see pdf:     Grecia 6

English translation below :

Mr. Papandreou has shunned constitutional procedures since May 2010, when the infamous Memorandum authorized austerity to save the bankers. It was imposed by the European Union, the European Central Bank and the International Monetary Fund, but its ratification by the Greek Parliament was constitutionally unsound. Since then the Pasok government, whose legitimacy has plummeted, penalized protest and turned more and more openly towards repression.

The parliamentary Left however failed to tune in with mounting popular disaffection, and remains divided. Practically, Synaspismos never dared to question eurozone austerity, while the Communist Party refuses cooperation with groups beyond its control. Disappointing a new generation of activists, both parties shun the struggle against the repayment of the public debt and the euro. So, while the popularity of the neoliberals implodes, the parliamentary Left attracts few and inspires even fewer. For example, its deputies do not respond when the rank-and-file calls them to participate in the growing tax revolt. Instead of leading the resistance, they dampen it.

Thus, a political space opened up for the appearance of new forms of popular mobilisation, from the bottom up. The nonchalance of the official Left and the example of the December 2008 revolt turned activists towards popular mobilisation. Combative new trade unions sprung up, and also many rank-and-file committees and movements, usually on single issues. In 2009 overcharged utilities bills were the main target; In early 2010 the focus fell also on highway tolls, and a vibrant movement from north to south of Greece was created.

The utility bills issue has by now become explosive. Informal groups, aided by local supporters of the Left, organise clandestine campaigns to reconnect electricity and water to families whose bills have been left unpaid. Since last year, the spontaneous chase of the fewer and fewer politicos who dare to appear publicly has turned into a popular sport, condemned by government and the media alike, but applauded by almost everybody else. «I was the egg-thrower», declared Marina Dimitriadou, a fragile 33-year old unemployed historian. She threw two eggs at the Minister in charge of the police, when he appeared in the picturesque town of Rethymno. «I spent eight hours in prison because of this! While the Minister, who regularly orders the use of globs and forbidden cancerogenic chemicals against protesters, walks free!»

Many Greeks share her sentiments, and are keen to imitate her action. But resistance can be much more organised. In Keratea, outside Athens, a real popular revolt of the whole community managed to stop the construction of an illegal landfill, after pitched battles with the police that lasted all winter. Locals, anticapitalists and anarchists, with only marginal help from the official Left, beat the collective might of the oligarchs, the police, and the media. Their victory offered a template of struggle, and slowed significantly the government’s neoliberal attack.

Αll these movements formed the Aganaktismenoi, people from all walks of life gathering since last May in public squares all over Greece, in response to the call of the Spanish Indignados. Their daily meetings at Syntagma, in front of the Parliament, united tens of thousands Greeks and immigrants from all political milieus, most of them mobilizing for the first time in their lives; perhaps one million participated. Repression, especially brutal in June, when they almost toppled the government, sent many of them to hospitals, and more to their homes, but increased the determination of most, as well as their sophistication in resisting police attacks. After a summer break, the Aganaktismenoi seem now to regain their dynamism; their slogan, «We Owe Nothing, We Sell Nothing, We Pay Nothing», resonates with most Greeks, but has yet to be endorsed by the parliamentary Left.

Another mass movement, burgeoning since last September, might prove the detonator of a social explosion. Pupils and students have taken to the streets in their thousands, protesting against the death of public education in the hands of an arrogant Minister. Almost all university schools have been occupied to stop a catastrophic law that destroys universities, subjecting them to neoliberal attrition. A huge pupils’ movement, protesting savage budget cuts that have left schools without books and heating, is right now in progress. Many hundreds of Gymnasia andLycaea are in the hands of the pupils, and a general occupation of all schools has been announced for October. Thus a whole generation might get radicalised in the coming months. The most critical protests however focus on tax resistance, a historically overcharged issue in Greece.

Arguably, the country has the most unfair tax system in Europe. According to official data, shipowners contribute to the state coffers much less than immigrants; tax evasion costs a fraction of the tax breaks to the powerful (the church first among them). The tax resistance movement was born in this summer, when a host of blatantly unfair and confused tax measures caused general uproar. More and more radical every day, it already connects hundreds of rank-and-file committees from Μacedonia to Crete. The ceremonial burning of tax invoices in public squares, by trade unionists and protesters of every political hue, has taken by surprise the government, but also the official Left.

These single-issue mobilisations, now tending to coalesce into a powerful mass revolt, are important for many reasons. They respond to real needs, that will be more and more pressing as the world financial crisis unfolds; so they will flourish, unless horrible mistakes are made. Uniting people beyond the confines of class, gender, or political affiliation, they create the preconditions for a wide movement against the established order. They radicalize many, and provide spaces for anticapitalist discourse. They form new generations of militants, that might soon tear off the leadership of the Left from the hands of its incompetent current cadres. And last but not least, by creating a crisis of governability they might soon liberate us all from the satraps of the Troika. Probably that they, and not the organized Left, will bring down this government.

Spyros Marchetos teaches History of Ideas at the Political Sciences School of the Aristotle University of Thessaloniki.

 Spain 1936 – Greece 2012: Peoples of Europe Unite!

READ HERE : Sonia Mitralia, Spain 1936 – Greece 2012: Peoples of Europe Unite!

David McNally, Μαθήματα από την Ελλάδα:

Η δημοκρατία ενάντια στη δουλεία του χρέους

David McNally, Μαθήματα από την Ελλάδα: Η δημοκρατία ενάντια στη δουλεία του χρέους

(στα αγγλικά. Ο Ντέηβιντ Μακνάλλυ είναι καθηγητής της Πολιτικής Επιστήμης στο πανεπιστήμιο Γιορκ του Τορόντο)

«Όλος ο κόσμος ξέρει ότι η δημοκρατία ξεκίνησε από την αρχαία Ελλάδα. Λιγότερος, ότι ξεκίνησε με μια λαϊκή εξέγερση ενάντια στο χρέος και στην υποδούλωση των ανθρώπων εξαιτίας του. Ίσως όμως αξίζει να το θυμηθούμε αυτό σήμερα, που ο ελληνικός λαός βρέθηκε ξανά πιασμένος στα δίχτυα των πιστωτών. Γιατί η μόνη ελπίδα δημοκρατίας σήμερα στην Ελλάδα (και αλλού) βρίσκεται σ’ έναν μαζικό ξεσηκωμό ενάντια στη σύγχρονη δουλεία του χρέους. Πρέπει να προεκτείνουμε τη δημοκρατία και στη σφαίρα της οικονομίας».